سبزوار نیوز / طراحی صحنه وهم آور «کوپال»، سنخیتی با جریان روز سینمای ایران ندارد.
سبزوار نیوز به نقل از بانی فیلم محمد اکبری متولد ۱۳۵۵ است و تحصیلات خود را در مقطع کارشناس تئاتر و کارشناسی ارشد معماری به پایان رسانده است. وی فعالیت هنری خود را از ۱۳۶۸ به‌عنوان طراح صحنه، بازیگر و کارگردان بیش از ۴۰ تئاتر صحنه‌ای، ۴ فیلم کوتاه، ۲ فیلم سینمایی و ۲ تئاتر تلویزیونی آغاز کرده است. بهانه گفتگوی ما با وی به اتمام رسید مراحل تولید و آماده نمایش شدن فیلم سینمایی «کوپال» اولین ساخته بلند کاظم ملایی است.
قصه فیلم کوپال در مورد چیست و قرار است چه مفهومی را به مخاطبش منتقل می‌کند؟
– کوپال روایتی است دیگرگونه از جدل بین شمایلی به نام انسان و گمشده‌ای به نام انسانیت، بگذارید بگویم آدمیت. درست که در پایان طبق روال، پیروزاین میدان باز همان انسان یکه خور و یکه دار این کره خاکی است، ولی این بار او انسانیت را جایی خارج از چارچوب جسم و جان و روابط خود و همنوعانش وبا طراوت و تلاوتی دیگر از کلماتی چون ایثار، فداکاری، گذشت و از خود گذشتگی می‌یابد.نگاهی بدیع، نو و تماشایی که کوپال رو از سایر فیلم‌ها متمایز و دیدنی‌ترمی‌کند. پیشنهاد ویژه من برای دیدن فیلم در جشنواره فیلم فجر امسال دیدن کوپال است. باور کنید تجربه ایست منحصربه‌فرد برای مخاطب. بی‌شک.
به‌عنوان مشاور هنری و طراح صحنه پروژه، این فیلم چه ویژگی‌های مهمی داشت؟
گذشته از شخصیت و کاریزمای خود کاظم ملایی به‌عنوان یک دوست و هنرمند با ذوق و اندیشه،در مرحله اول فیلم‌نامه این فیلم فوق‌العاده بود. کلاس درسی پر از جزئیات برای فراگرفتن و آموختن. ایده بکر و اولیه فیلم و بسط و گسترشش در طول فیلم‌نامه و تعلیق مخاطب میان خیال و واقعیت، ستودنی است. بماند که با سوژه ملتهب و مضطرب این روزها هم دست و پنجه نرم می‌کرد: محیط‌زیست و دغدغه حفظ آن. سابقه موفق و درخشان کارگردان در آثار قبلی، وجود گروهی حرفه‌ای و در نهایت زیرمجموعه سینمای مستقل بودن را هم به عوامل بالا بیفزایید. هرکدام از این عناصر می‌تواند عنصر محرکی باشد برای پیوستن و بودن کنار این پروژه. فیلم با اینکه پروانه ساخت داشت، ولی به خاطرصحنه‌آرایی خاص و وهم آورش هیچ سنخیتی با جریان روز و روتین سینمای ایران نداشت و همین نقیصه باعث شد هیچ تهیه‌کننده دولتی و غیردولتی جرات حمایت از آن را نداشته باشد و زیر بار ریسک ساخت آن نرود. طی یک نشست چندساعته همه‌چیز مشخص و فیکس شد: منابع مالی- تهیه‌کننده- مجری طرح – و تاریخ شروع فیلم‌برداری. گروه دو قسمت شد. گروه اول مستقر در تهران برای بحث تهیه لباس و بعضی آکسسوارخاص و رایزنی‌های لازم و گروه دوم مستقر در سبزوار برای شروع ساخت دکور و وسایل و آکسسوار که این مرحله هم ۴ ماه طول کشید. حالادی‌ماه ۹۴ بود و استقرار گروه برای شروع فیلم‌برداری و شروع مرحله سوم فعالیت خودم و گروه صحنه و لباس کنار سایر دوستان و شروع تولید فیلم سینمایی کوپال. ۸ ماه پروسه‌ای طاقت‌فرسا ولی حظ آور.
کوپال خیلی قبل تر از برنامه‌های تلویزیونی، اولین اثر تصویری هست که ۷۰ درصد صحنه آن با مواد بازیافتی و دورانداختنی ساخته شده است. تمام مواد و متریال موجود طی یک بازه زمانی ۴ ماهه تهیه، بازطراحی، فرآوری، بازیافت و ساخته شده است. دغدغه‌ای که حداقل بیست سال با آن همراه بوده‌ام و بهترین نتیجه را در فیلم کوپال از آن گرفته‌ام.تجربه‌ای که در سینمای بی‌چیز ایران می‌تواند بهترین گزینه برای بی‌توجهی به صحنه، طراحی، تهیه وسایل و به‌کل تمام مشتقات طراحی صحنه فیلم باشد و به‌شدتآن را برای فیلم‌سازهای مستقل و فیلم اولی پیشنهاد می‌کنم.
به نظرتان با وجود پیشرفت‌های به وجود آمده در طراحی صحنه‌های مجازی طراحی صحنه به شکل فیزیکی آنچه جایگاهی می‌تواند داشته باشد؟
یقیناً حس و حال صحنه واقعی را نه برای مخاطب و نه برای بازیگر، کارگردان، فیلم‌بردار.. و سایر عوامل نخواهد داشت. هرچندشاید محصول نهایی منتج با دقت و ظرافت آماده شده باشد و فاصله چندانی با اصل واقعیت و آنچه در صحنه نمود دارد، نداشته باشد. بماند که چنین تصوری هم با توجه به امکانات سینمای ایران در بحث جلوه‌های رایانه‌ای کمی دور از دسترس و تخیلی می‌نمایاند. به‌طوری که کیفیت نازل و دم‌دستی یک فیلم ایرانی چه در جلوه‌های ویژه میدانی (special effects) چه جلوه‌های ویژه دیداری (visual effects)با نمونه‌های خارجی آن به‌راحتی قابل تمیز دادن و تفکیک است. این وجود چنین امکاناتی اخص در جلوه‌های کامپیوتری مثل کامپوزیت، روتوسکوپی، ترکینگ، انیمیشن و.. آن‌چنان گران‌قیمت و پرهزینه درمی‌آید که تهیه‌کننده فیلم یا قید آن را میزند یا به کمترین کیفیت و امکانات داخلی تن می‌دهد.
مراحل فنی فیلم کی به پایان می‌رسد و آیا به نظر خودتان این فیلم شانس حضور در بخش رقابتی جشنواره فجر امسال را خواهد داشت؟
– با توجه به شرایط مواج و گاهی غیرموجه سینمای ایران و صدور هر روزه بخش‌نامه‌ها و قوانین جدید از سوی بانیان و متولیان امر (حذف بخش هنر و تجربه از جشن امسال خانه سینما – یا حذف بخش فیلم اولی‌ها در جشنواره فیلم فجر امسال) چنین حضوری نه‌تنها برای کوپال به‌عنوان اولین فیلم بلند سازنده‌اش که برای فیلم یک کسوت دار سینمای ایران نیز غیرقابل پیش‌بینی است.
این سایت در قبال این مطالب مسؤلیتی ندارد.
